"Schipbreuk in het paradijs" en wat je daarvan kunt leren....
Op maandag 25 oktober 2021 vond na een Coronapauze van ruim anderhalf jaar eindelijk de eerste lezing van het seizoen plaats. Onder het genot van soep en broodjes kwamen we met een kleine veertig personen bij elkaar in de foyer van Jetsupport op Schiphol Oost, de vaste stek van de Lions Club Schiphol met uitzicht op het platform van Schiphol en aan de andere kant op de bedrijvigheid op de werkvloer van Jetsupport. Ook nu stonden daar weer drie Falcon vliegtuigen voor onderhoud of reparaties binnen waar monteurs mee bezig waren.
Wilbert van Haneghem hield een boeiende lezing over zijn schipbreuk in Indonesië in 2014. Aan de hand van foto's, lichtbeelden en korte tvfragmenten en films nam hij ons mee op het houten schip waarop hij met zijn vriendin Marjan en nog een twintigtal medepassagiers vier dagen wilde doorbrengen tijdens de oversteek van Labuhan op Lombok naar het eiland Sangeang bij Komodo. Na de eerste dag ging het mis, dieselwalm en rook veroorzaakte paniek. Van de vijfkoppige bemanning sprak er eentje engels en toen de boot dreigde te zinken nam niemand de leiding. Omdat Wilbert dankzij zijn werk bij de KLM, destijds nog steward, inmiddels purser, getraind is in Flight Safety en het handelen in noodsituaties, nam hij het voortouw en hield hij een briefing om de passagiers voor te bereiden op overleven in het water. Daarna kapseizde het schip. Dat het grootste gedeelte van de groep het overleefde inclusief de vijfkoppige bemanning onder wie de apathische kapitein is mede aan Wilbert te danken. Veertig uur hielden ze zich drijvend in het water, al peddelend met wat wrakhout bij toerbeurt uitrustend in een klein bootje waar maar een paar man tegelijk in kon. Een deel van de groep splitste zich af en zwom naar een vulkanisch eiland. Twee van hen kwamen nooit aan. De groep van Wilbert werd gered door een toevallig passerende vissersboot. Negen kilo lichter en vol eerste - en tweedegraads brandwonden werd Wilbert in het ziekenhuis opgevangen met zijn mede opvarenden alwaar de internationale pers hen belaagde, omdat ze wereldnieuws waren. Dagen later vlogen ze naar huis en nog steeds heeft een deel van de groep onderling contact met elkaar.
Hoe ze het overleefden ondanks ruzies in de groep, opsplitsingen, verschil in inzicht, kracht, nationaliteit, cultuur, achtergrond, kennis, kunde en karakter en alle gevolgen van dien, dat is met geen pen te beschrijven. Maar dat is juist wat Wilbert deed: Hij schreef er een boek over "Schipbreuk in het paradijs" dat in 2016 verscheen bij Hollandia en hij geeft nu lezingen over internationaal crisismanagement bij bedrijven, op scholen en op vakantiebeurzen.
Ook tijdens de lezing op Schiphol Oost voor ons wist Wilbert onze aandacht zeer goed vast te houden en er kwamen veel vragen uit de zaal over de technische details van het schip, de inzet van de bemanning, de psychische effecten van het doorgemaakte. Wilbert nam ons mee in de diverse praktische dilemma's door vragen te stellen als " Hoe veel kilometers ver denken jullie dat dit eiland is? Hoeveel kilometer per uur zwem je in deze omstandigheden denken jullie? en hoe schat je je overlevingskansen nu in?" En.. zo belangrijk bij crisismanagement in algemene zin: "Wat zijn de valkuilen als je elkaars talenten inschat?"
De laatste foto die Wilbert liet zijn was zijn trouwfoto, om aan te tonen dat je in een vreselijke crisis elkaar goed leert kennen en waar het op zijn best toe kan leiden! Het was een mooi slot aan een indrukwekkend en leerzaam verhaal.
Ton van Deursen, president van de Lionsclub Schiphol bedankte Wilbert van harte en lichtte toe dat de opbrengst van deze lezing geheel ten goede komt aan het goede doel, de Stichting Bretels.
